dyskrecja

dyskrecja: {{stl_3}}dyskrecja {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}dɨskrɛʦ̑ja{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_10}}f {{/stl_10}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}1) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}dochowanie tajemnicy{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Diskretion {{/stl_14}}{{stl_15}}f {{/stl_15}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_22}}zachować dyskrecję {{/stl_22}}{{stl_14}}Diskretion wahren {{/stl_14}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_11}}2) {{/stl_11}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_13}}delikatność{{/stl_13}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}{{stl_14}}Takt {{/stl_14}}{{stl_15}}m, {{/stl_15}}{{stl_14}}Feingefühl {{/stl_14}}{{stl_15}}nt {{/stl_15}}

Игры ⚽ Поможем написать реферат

dyskrecja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} umiejętność dochowania tajemnicy; niewłączanie się do cudzych spraw : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wymagać dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. Zachować … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dyskrecja — ż I, DCMs. dyskrecjacji, blm 1. «umiejętność milczenia w jakichś sprawach; dochowanie tajemnicy» Sprawa wymaga dyskrecji. Liczyć na czyjąś dyskrecję. 2. «delikatność, oględność, takt; niewdzieranie się do cudzych tajemnic; prostota, umiar»… … Słownik języka polskiego
дискреция — впервые в 1705 г.; см. Христиани 22; через нем. Diskretion или польск. dyskrecja … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера

Academic dictionaries and encyclopedias